طبقه بندی لیفتراک

طبقه بندی لیفتراک


ماشین های باری صنعتی، لیفتراک ها توسط سازندگان و استاندارد های مختلف طبقه بندی های خاصی شده اند و به طور کلی 4 گروه اصلی طبقه بندی  لیفتراک به صورت زیر است:

گروه اول: لیفتراک برقی که برای کار در داخل ساختمان و جابه جایی بارهای سنگین طراحی شده است.

اطلاعات بیشتر در خصوص: تعمیر لیفتراک برقی

گروه دوم: لیفتراک های با موتور احتراق داخلی که برای کار در خارج ساختمان طراحی شده اند.

گروه سوم: لیفتراک  هایی که برای کار در فضاهای کم و راهرو های باریک طراحی شده اند.

گروه چهارم: لیفتراک های کارگاهی که برای کار در خارج ساختمان و زمین های ناهموار طراحی شده اند.

طبقه بندی لیفتراک
طبقه بندی لیفتراک

طبقه بندی براساس استاندارد OSHA

طبق استاندارد سازمان ایمنی و بهداشت حرفه ای امریکا ماشین های باری صنعتی به هفت طبقه ی زیر تقسیم می شوند

Class I – Electric motor rider trucks. counter balanced trucks

Class II – Electric motor narrow aisle trucks

Class III – Electric motor hand trucks or hand /rider trucks

Class IV –Internal combustion engine trucks

Class V –Internal combustion engine trucks

Class VI – Electric and Internal combustion engine tractors

Class VII–Rough terrain forklift trucks

در این استاندارد، ماشین های باری صنعتی به دو دسته ی کلی، ماشین های با موتور برقی و ماشین های با موتور احتراق داخلی (لیفتراک گازی، دیزلی و بنزینی ) طبقه بندی شده اند .

طبقه بندی لیفتراک براساس استاندارد ASME

براساس طبقه بندی انجمن مهندسین مکانیک امریکا ماشین های باری صنعتی به انواع زیر طبقه بندی شده اند:

Variable Reach- Linkage Type (4 Wheel Steer, 2 Wheel Steer, 4 Wheel Drive, 2 Wheel Drive )

طبقه بندی براساس استاندارد 2006-505-NFPA

لیفتراک ها به انواع مختلف طبقه بندی شده اند. لیفتراک دوگانه سوز، لیفتراک هایی هستند که براساس سوخت بنزین – گاز مایع و یا بنزین – گاز طبیعی فشرده شده کار می کنند.

هر نوع لیفتراکی توسط برچسب مخصوص شناسایی میشود و این برچسب گذاری باید طبق استاندارد و سیستم واحد و منظمی انجام شود. برچسب ها باید بادوام و خوانا بوده و در محلی مناسب در دو سمت لیفتراک که توسط افراد قابل دید باشد نصب شوند.

این برچسب ها باید طوری طراحی شوند که کاملا نمایانگر نوع لیفتراک مربوطه باشند، مثلا برای لیفتراک های نوع LPS,GS,DS,ES,CNS,GS/CNS برچسب مورد نظر باید مربع با ابعاد 4 اینچ باشد و برای سایر لیفتراک ها به ابعاد 5 اینچ ست. زمینه ی این علائم زرد بوده و با حروف مشکی نوشته می شوند. حداقل پهنای این علائم 11 اینچ بلندی انها 16 اینچ است. علاوه بر آن از کلمه ی احتیاط با حروف زرد در زمینه ی مشکی نیز می توان استفاده کرد.

طبقه بندی نواحی کار با لیفتراک براساس استانداردOSHA

یکی از مهمترین شاخص هایی که به ایمنی عملیات کار با لیفتراک کمک زیادی می کند این است که لیفتراک، متناسب با شرایط محیط کار و نوع بار انتخاب شود. در صورت عدم رعایت موارد مذکور، انتخاب نادرست لیفتراک می تواند حوادث ناگوار و خطرناکی را بوجود اورد.  لیفتراک های مورد تایید برای استفاده در نواحی خطرناک، باید برچسب سازنده را که به منزله ی تایید برای کار در ان ناحیه است داشه باشند.از این رو، پیش از انتخاب لیفتراک مناسب نخست باید نواحی طبقه بندی شده از نظر وجود خطرات به همراه نام مواد شیمیایی موجود در ان ناحیه را بدانیم.

انتخاب لیفتراک در نواحی کار

برای کار در مناطقی که خطر انفجار، اتش سوزی و مسمومیت در انها وجود دارد، باید مجوز کار ایمن از واحد ایمنی کسب شود. پرمیت یک سند رسمی و مجاز است که الزامات، شزایط و احتیاطات مورد نیاز را برای انجام فعالیت هایی که خطرات بالقوه خاصی دارند بیان میکند و توسط مدیریت مجموعه تایید شده است. هدف از انجام پرمت، شناسایی و ارزیابی خطرات موجود، حذف ،کاهش و کنترل خطرات، کنترل مراحل انجام کار، هماهنگی بین واحدهای اجرایی، فراهم کردن تجهزات و وسایل ایمنی مورد نیار برای انجام ایمن کار، مطلع شدن واحدهای امداد و نجات نشانی در نهایت تضمینی بودن شرایط ایمن برای شروع کار می باشد.

برای کار در مناطق با خطر انفجار و اتش سوزی باید از واحد ایمنی مجوز کار گرم گرفته شود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پانزده − 12 =